امامزاده ابراهيم روستاي دشتك دماوند
امامزاده ابراهيم دشتك در فاصله 4440 متري (از طريق G.P.S) شمال غرب مسجد جامع دماوند و در ضلع شمالي جاده چشمه اعلاء بيم و شاه و در 35 درجه و 45 دقيقه و 34.5 ثانيه عرض جغرافيايي و در 52 درجه و 03 دقيقه و 35.5 ثانيه طول جغرافيايي و در ارتفاع 2264 متر از سطح دريا و در محله دشتك قرار دارد.
اين امامزاده در جنوب قبرستان تاريخي كه امروزه نيز محل دفن اموات اهالي ده ميباشد ، قرار گرفته است. در قسمتي از نوشته بر روي سنگ مزار امامزاده در مورد نسب او آمده است: « … السلام عليك ايها السيد زكي طاهر ولي، السلام عليك يا ابراهيم ابن سالار ابن محمد ابن حسين ابن زين العابدين (ع) و رحمة الله و بركاة 26/5/56.»
بناي فعلي امامزاده جديدالاحداث بوده و با توجه به شواهد موجود نظير قطعات فراوان گچ و ساروج و سنگ هاي لاشه پراكنده در اطراف بنا و گفته برخي كهنسالان دهبناي اوليه و اصلي براثر حفاريهاي بيشمار افراد سودجو كاملاً تخريب شده بود ، لذا در چند سال اخير، هيئت امنا و خيرين محل نسبت به بازسازي آن با فرم اصيل اما با مصالح جديد اقدام كردند.
امامزاده ابراهيم دشتك بر بالاي تپهاي كه از زمينهاي مجاور ارتفاع زيادي ندارد ، ساخته شده بود. بناي فعلي امامزاده شامل برج چندضلعي ميباشد كه در ورودي آن به سمت جنوب باز ميشود. قاب در ورودي و گوشههاي اضلاع با آجر و سيمان و ديوار اضلاع آن ً با سنگهاي لاشه و ملات سيمان احداث و سپس بندكشي شده است.
سقف بنا كه مانند اجزاي ديگر آن نوساز ميباشد، از داخل بهصورت عرقچين و از خارج با ورق گالوانيزه پوشانده شده و كليه سطوح داخلي را با گچ اندود كرده اند و معجر فلزي نوسازي را روي قبر قرار دادهاند.
هر چند بناي فعلي، تركيب زيبا و نسبتاً خوبي دارد و به نظر ميرسد محوطه پيرامون آن جاي كاوش و مطالعه فراوان دارد. شايد پس از انجام اين كار تركيب تازهاي از پلان بنا به دست آيد كه هويت اصلي آن را روشن كند.
با توجه به ويژگيهاي قطعات مصالح بناي اصلي كه در اطراف امامزاده پراكنده است و قطعات سفالهاي يافت شده از پيرامون بنا، ميتواند قدمت آن را حداقل اواخر دوران صفويه تعيين كرد.