امامزاده يا زيارتگاه پير گلبو، قائم محله روستاي آبعلي دماوند

 برگرفته از كتاب دماوند و آثار تاريخي آن - اثر مسعود ناصر پازوكي

در ضلع جنوب آبعلي و متصل به آن محله اي وجود دارد كه نام قديم آن قابوز محله و نام قعلي آن قائم محله مي باشد. در ضلع شرقي اين روستا و در دامنه كوه سنگ دروازه يا لارك و در 35 درجه و 45 دقيقه و 05.7 ثانيه عرض جغرافيايي و در 51 درجه و 57 دقيقه و 39.9 ثانيه طول جغرافيايي و در ارتفاع 2015 متر از سطح دريا و در فاصله 1290 متري امامزاده شاه چنار (هادي و مهدي) 10 چنار كهنسال قطور وجود دارد كه قدمت دو اصله از آنها كه سوزانده شده است، بيش از هفتصد سال مي باشد.

بنا به گفته كهنسالان محل، در اين مكان آبگرمي جريان داشت كه شفاي بسياري از امراض و دواي دردها بود.در آنچا پيرمردي  زندگي مي كرد كه هميشه بوي گل از او به مشام مي رسيد و به همين دليل به او پيرگلبو مي گفتند. اين پيرمرد را پس از رحلت  در آنجا دفن كردند و به علت  احترام و علاقه اي كه اهالي نسبت به او ابراز مي كردند، مكان دفن او زيارتگاه شد.

چشمه آبگرم بعدها خشك شد اما آن مكان به عنوان زيارتگاه همچنان بر جاي ماند.اما متاسفانه در يكي دو دهه اخير، طالبان گنجهاي خيالي نقاط مختلف آنرا بارها و بارها مورد حقاري قرار داده و از آن به بعد اعتقاد مردم نسبت به آن سست شد.

در بررسي سطحي اين مكان، اعضاي هيات به اين نتيجه رسيدند كه جريان آبگرم در آنجا صحت داشته و آثار وشواهد آن بخوبي قابل رويت مي باشد.جريان آبگرم و املاح آهكي و صدفي موجود درآن باعث شده كه قلوه سنگهاي موجود در محل به يكديگر چسبيده وامروزه موجبات اشتباه گنج يابان را كه تصور مي كنند ساروج مي باشد و در زير آن گنج نهفته است، فراهم نمايد.

در بررسي اين مكان و محوطه هاي اطراف آن سفالهايي از قرون سوم و چهارم هجري تا اواخر صفويه يافت شده است. جنبه تقدس اين مكان موجب شد كه اموات محله هاي اطراف دراين مكان دفن شده و قبرستان وسيعي در اطراف آن شكل گيرد. شواهد معماري  اندكي در محوطه بچشم مي خورد كه بعلت تخريب بيش از حد كاربرد آن مشخص نيست.