امامزاده فضه خاتون يا فضه شيرين روستاي مراء دماوند
برگرفته از كتاب آثار تاريخي دماوند-اثر ناصر پازوكي طرودي
در ضلع جنوب غرب و در داخل باغ‌هاي اطراف روستاي مراء كه البته خانه‌ها جديدالاحداث تازه واردين به روستا به آنجا نيز كشيده شده است و در موقعيت 35 درجه و 38 دقيقه و 55.8 ثانيه عرض جغرافيايي و در 52 درجه و 00 دقيقه و 54.0 ثانيه طول جغرافيايي و در ارتفاع 1761 متر از سطح دريا و در فاصله 470 متري غربقلعه مروان و در 300 متري جنوب امامزاده دو برار روستاي مراء، امامزاده اي وجود دارد كه به « امامزاده فضه خاتون يا فضه شيرين» معروف مي‌باشد.
بناي اين امامزاده در ابتدا از مصالح سنگ و گل احداث شده بود و اعتقاد اهالي بر اين مطلب استوار بود كه مردان نبايد به آن نگاه كرده يا وارد آن شوند. پيرمردان روستا كه دوران كودكي و نوجواني خود را در اين روستا گذرانده اند نقل مي‌كنند: « پدران و مادران ما به هيچ عنوان ما اجازه نمي‌دادند كه وارد آن شويم و لذا تا حدود 15 سال قبل هرگز وارد آن نشديم. مادران ما نقل مي‌كردند كه روي قبر امامزاده سنگ سبزي قرار داشت كه زوار آن را مي‌بوسيدند. 15 سال پيش سنگ يادشده دزديده و داخل بنا چندبار حفاري شد و از آن تاريخ به بعد كم كم اعتقاد مردم نسبت به امامزاده سست گرديد و به آن توجهي نكردند، به گونه‌اي كه بناي اوليه امامزاده كاملاً تخريب شده ، چهار سال قبل با همت خيرين ده بناي فعلي به تقليد از بناي اصلي بازسازي شد.»
بناي فعلي داراي پلان دايره و گنبد بي قواره عرقچين بوده و مصالح آن است كه تا ارتفاع 30/1 سانتي‌متر از قلوه سنگ‌هاي بزرگ و سيمان و بالاي آن تا ارتفاع حدود 90 سانتي‌متر از آجر و سيمان مي‌باشد. در آهني ورودي بنا كه در سمت جنوب قرار دارد ، جديداً نصب به و بدنه داخلي بنا با گچ اندود شده بود در آن يك قبر بدون معجروجود دارد. بدني خارجي بنا فاقد اندود مي‌باشد.
در حال حاضر پيرامون و امامزاده باغچه است ولي بنا به گفته اهالي قبلاً آثار قبرستان وسيعي در آنجا ديده مي‌شد. با توجه به قطعات سفال‌هاي يافته شده از اطراف بنا، قدمت اين محل و احتمالاً بناي اوليه امامزاده به دوران صفويه بازمي‌گردد.