شعرا دماوند

- شعرا:

الف- بيشترين شاعران در دوره قرن دهم تا دوازدهم هستند

ب- شعرا به دوران صفويه و منسوب به دوره بازگشت ادبي هستند و اكثر به هند مهاجرت كرده و در همان جا وفات كردند.

پ-  از چند تن از شاعران، ديوان اشعار در ايران و خارج موجود است كه شايسته است نسبت به تصحيح وضع آن اقدام گردد.

ت- برخي جزء دانشمندان و عالمان بزرگ بوده اند كه در اين ليست نيامده اند مانند شهيد اميري غياث الدين دماوندي، و برخي خوشنويس هم بوده اند مانند نورس كه در ليست خوشنويسان هنرمند نيامده اند.

1- نورس دماوندي

2- قربي دماوندي

3- صهباي دماوندي

4- شجاعي دماوندي ( معروف به سيف الحكماء)

5- ملا محمد زمان بن ملا محمود(معروف به اثر)

6- سلكي دماوندي

7- بابا اصلي دماوندي

8- محمد نقي دماوندي(معروف به صهبا)

9- مولانا سائل آهي دماوندي

10- تامجي دماوندي

11- باقي دماوندي(عبدالباقي)

12- فكري دماوندي

13- شهرت دماوندي(معروف به بندي)

14- الهامي دماوندي

15- نشاطي دماوندي(معروف به پيوزي – حاج محمد)

16- وصلي ساراني

17- احمد دماوندي

18- افضل ساراني

19- خواجه اديب شريف الدين دماوندي