با كاروان دلدادگان

گويند « رجب» نهري است در بهشت كه خاصان حق از آن مي نوشند و قصري است در فردوس كه جز روزه داران آن ماه وارد آن نمي شوند. در روايات معصومان، ماه رجب را به اوصاف مكرم و اصب ( ماه بارش رحمت الهي، شهرالله، شهر عظيم ستوده اند) چه زيياست اين حديث قدسي كه : « ماه رجب را ريسماني ميان خود و بندگانم قرار داده ام. هر كس به آن چنگ زند به وصال من رسد.» ( اقبال ، 3/174)

و چه اميدبخش گفت: « ماه رجب ما من، بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است. هر كه دراين ماه مرا بخواند، اجابتش كنم و هر كه حاجت آورد ، عطايش بخشم.» ( هان / 174)

كاروان اهل دل از ايام ميلاد بانوي ملكوت به منزلگاه رجب مي رسد و تن و جان در نهر رجب شستشو مي دهد.در اولين روز ميهمان دانش و معرفت باقرالعلوم  مي شود و شادباش ميلاد او مي گويد و در اولين شب جمعه اش ، رغبت ها و آرزوهاي آسماني را با خداي سبب ساز  در ميان مي گذارد. در رجب ناله غربت امام عظيم خود « هادي» امت را مي شنود و در دهم آن ماه ميلاد با بركت ترين مولود، كوثر امامت امام جواد (ع) را به جشن مي نشينيم.

و چه روزي است يازدهم رجب كه صداي گريه نوزاد كربلا به گوش مي رسد كه پا به عرصه وجود مي گذارد، علي اصغر حسين.

و 13 رجب با اسدالله در وجود آمد؛ در پس پرده هر چه بود، آمد.آغاز ايام اعتكاف و خلوتي دوباره براي اهل دل در خانه دوست. يك ميهماني سه روزه، با پذيرايي از گرسنگي و نماز و قرآن و ... .

 اهالي كاروان دلدادگان، اعمال ام داود را با ياد پيام آور كربلا زينب كبري در مي آميزد و عازم 25 رجب مي شوند تا در زندان بغداد با ناله هاي شب شكن امام كاظم (ع) هماره شود و سرانجام در جبل النور در كنار غار حرا، دل و جان به نواي اقرء بسپارد و مبعث پيامبر رحمت را كه تجلي اعظام حق است به شادباش و تهنيت بنشيند.

حالا كاروان دلدادگان مي رود به ماه شعبان برسد، اما نه! صبر كنيد. نواي كاروان ديگر به گوش مي رسد، كاروان حسين (ع) از مدينه به مكه آيد. 28 رجب از مدينه خارج مي شود، حفظ يك نفر مانده بود، علي اصغر! حالا او يك نوزاد 14 روزه است، پس جاي درنگ نيست. بايد از كنار نهر رجب به شريعه شيعيان رسيد.

شعبان عطر و بوي ديگري دارد. با ما در اين كاروان يك سفر سه ماهه سلوك همراه باشيد.

حميد مشهدي آقايي 

نشريه ره آورد - شماره 354