حسين آهي
حسين آهي در سوم آذرماه سال 1332 در تهران به دنيا آمد. دوران كودكي و تحصيلات ابتدايي و دبيرستان را در تهران گذراند و پس از پايان تحصيلات مقدماتي و عالي، به زبانهاي عربي و انگليسي و آلماني آشنا شد. حسين آهي در پاره‌اي از علوم قديمه مانند صرف، نحو، منطق، نجوم، فقه، اصول عروض و كلام به مطالعه و تحقيق پرداخته و صاحبنظر است. رويكرد وي به شعر به سال 1345 باز مي‌گردد. شعرهاي آهي تاكنون به صورت پراكنده در بيشتر مطبوعات كشور، به ويژه مجلات گوهر و يغما، به چاپ رسيده است.
او پس از تشكيل گروه شعر در حوزه انديشه و هنر -- حوزه هنري -- در جمع شاعران حضور مي‌يافت و به تدريس در زمينه عروض شعر فارسي مي‌پرداخت. وي تا به امروز با شركت در برخي از كنگره‌هاي سراسري شعر دفاع مقدس و شبهاي شعر دفاع و مقاومت، تعلق خاطر خود را به حضور در اين عرصه نشان داده است. آهي در سال 1355 به كشورهاي آسياي ميانه و افغانستان سفر كرد و از نزديك با نحوه گسترش و حضور زبان و ادبيات فارسي در آن كشورها آشنا شد. وي از سال 1365 تا 1372 در كشور آلمان به سر مي‌بُرد و به منظور آموزش زبان فارسي، مدارس ايرانيان را در شهرهاي مختلف آلمان تأ‌سيس كرد و همزمان در آن كشور به تدريس نقد ادبي، دستور زبان تطبيقي و ادبيات فارسي همت گماشت. وي به جُز سرودن شعر، به تحقيق به ويژه در متون ادبي همت گماشته و ضمن پرداختن به نويسندگي در برخي از برنامه‌هاي ادبي صدا و سيما، مقالات و مطالب تحقيقي خويش را نيز از طريق اين رسانه، در اختيار علاقه‌مندان به ادب پارسي قرار داده است. حسين آهي در علم عروض صاحبنظر است. برخي از استادان ادب پارسي و شاعران دربارهِ او نوشته‌اند:
دكتر مهدي حميدي:در پي آن بود كه استادي كرسيِ عروض را در دانشگاه احراز كند -- و براي اين كار از من نمره‌اي مي‌خواستند -- با آنكه در تمام دوران استادي خود هيچ‌گاه چنين كاري نكرده‌ام -- به او بي‌مضايقه نمرهِ بيست مي‌دادم.>
اميري فيروزكوهي:را جز با قدرداني و سپاس مقابله نمي‌توان.
دكتر حسن سادات ناصري:شمس قيس روزگارماست.
- بخشي از آثار منتشر شدهِ حسين آهي
1. بحور شعر فارسي، انتشارات خزر، 1355 و به صورت پاورقي در مجله سروش از سال 1361 تا 1362.
2. حاشيه بر ارث شرح لمعهِ شهيدين، انتشارات نور دانش، قم، 1354.
3. فهرست كامل عروضي ديوان ناصر خسرو، انتشارات فروغي، 1356.
4. حواشي و تعليقات و تصحيح المعجم شمس قيس، انتشارات خزر، 1356.
5. فرهنگ اصطلاحات ادبي، انتشارات حيدر بابا، 1360.
6. اصول زبان فارسي، انتشارات حيدربابا، 1360.
7. فنون شعر فارسي (بديع و بيان)، انتشارات حيدربابا، 1360.
8. فصول شعر و اصول شاعري، سلسله مقالات مندرج در مجله سروش در 65 شماره از سال 1362.
9. حواشي ديوان فيضي آگره‌اي، انتشارات فروغي، 1362.
10. تعليمات و حواشي درهِ نجفي، انتشارات فروغي، 1362.
11. تصحيح كامل معيارالاشعار خواجه نصير طوسي، انتشارات سروش، 1362
12. فنون ادبي (عروض فارسي)، از سلسله كتاب‌هاي درسي آموزش و پرورش براي سال چهارم دبيرستان‌ها، 1363
13. فهرست كامل عروضي ديوان قطران تبريزي، انتشارات خزر، 1362
14. خيام‌شناسي، انتشارات سروش، 1363
15. فرهنگنامه آلماني فارسي، ناشر مدرسه ايرانيان در آلمان، 1365
16. هفتاد قاعده، ناشر، مدرسه ايرانيان در شهر كلن آلمان، 1366
17. مقدمه و حواشي بر ديوان عمادالدين نسيمي، انتشارات فروغي، 1369
18. فهرست عروضي حافظ، انتشارات اسدي، 1371
19. ديوان رياضي يزدي، حواشي و تصحيح و مقدمه، انتشارات اسدي، 1371
20. تصحيح و شرح ديوان كامل بيدل، انتشارات معين، 1376
21. تصحيح كتاب كامل بهايي، در كلام
تازه خون ديده ما را گشت روي زرد، سرخ
كي شود از شرم پيش منتِ نامرد، سرخ
روسياهي ماند بر اَربابِ زُور و، دِي گذشت
دست و روي ماست اما، زان هوايِ سرد، سرخ
پنجه مرجان بود گلرنگ از سيلي موج
پيش نامردم شود از فيض غيرت مرد، سرخ
نيست هر تردامني از حلقهِ آزادگان
اَبر نيلي هست از خورشيد تنها گرد، سرخ
تا نباشم شرمگين پيش سيهكاران ز عَجز
ديده را نازم كه ما را كرد رويِ زرد، سرخ
طبع آتش‌خيز من كي افسُرَد در خاكِ مرگ
لاله بر خاكم شود جاي سخن از درد، سرخ
چوبِ دار خويش را مي‌كرد آهي سبزتر
تا زباني در دهانِ طبع، مي‌پرورد، سرخ