مقاومت مردم دماوند در جريان انتخابات دوره 21 مجلس
اشاره
بعد از حادثه نهضت خونين قيام پانزده خرداد 1342 كه به رهبري امام خميني (ره) در سراسر كشور بويژه قم، تهران، پيشواي ورامين و ... در نزديكي شهرستان دماوند، مردم دماوند به طور خودجوش و فردي به قم و تهران رفت و آمد مي كردند و در جريان مسايل مبارزاتي مردم مسلمان قرار مي گرفتند.
در 26 شهريور ماه همان سال انتخابات فرمايشي دوره 21 مجلس شوراي ملي انجام مي گردد كه در دماوند نيز آقاي سيد مجيد محسني مهر از 8144 رأي داده شده با 5191 رأي به عنوان نماينده مردم دماوند راهي مجلس مي گردد.
اين انتخابات در زماني بود كه امام در قيطريه تهران در محاصره بود و آزادي عمل نداشت و مراجع و روحانيون و طبقات مردم در مخالفت با انتخابات اعلاميه ها داده شد و اجتماعات و تظاهراتي برپا شد.
آقاي سيد جلال الدين مدني قاضي عالي رتبه دادگستري كه در آن زمان در دادگستري دماوند مشغول به كار بود در كتاب فاخر خود به نام « تاريخ سياسي معاصر ايران (جلد دوم ، صفحه 66 ، از انتشارات جامعه مدرسين قم)» در مورد اين واقعه توضيحات جالب و آموزنده اي دارند كه به اطلاع مردم مي رسانيم: « در بسياري ار نقاط كشور مردم مقاومت كردند و برخوردهايي پيش آمد. ما كه در جريان حوادث دوره سياسي اخير و نهضت اسلامي بوديم و مي دانستيم دولت با چه نيرنگ و فريبي انتخابات را انجام مي دهد و ماهيت رژيم چيست و انتخابات دوره 19 را همين ''علم'' در وزارت كشورش انجام داده بود در صدد برآمديم رسوائي انتخابات را آشكار سازيم و در موقعيت قضائي دخالت دولت را در انتخابات اعلام داريم. به همين جهت وقتي مردم دماوند در برابر ليست دولت مقاومت كردند و دولت قبل از قرائت آراء نتيجه انتخابات را برابر ليست اعلام داشت صريحاً وكتباً اعلام كرديم كه دولت ''علم'' علنا مرتكب جرم شده؛ فقط دو نفر از همكاران قضائي حاضر شدند آن را تاييد نمايند. عكس العمل دولت در برابر اين اقدام كه حكومت را رسوا ساخته بود بفوري ظاهر شد و ''علم'' در يكي از سخنراني هايش ظهور مرتجعين را از دماوند اعلام داشت.متعاقب آن معافيت از خدمت نظام نويسنده را برخلاف قانون لغو و دستور جلب به خدمت دادند كه معافيت نوع ديگري كه شرايطش در همان زمان پيدا شد مانع از اجراي تصميم آنان گرديد. ولي محل خدمت را از دماوند به زابل! يعني درست دورترين نقطه از مركز تبديل نمودند. خشونت دولت در همين خصوص خود داستان مفصل دارد.»
(26 شهريور 1342 - يكصد روز بعد از واقعه 15 خرداد 1342 - به نقل از سيد جلال الدين مدني)